Nişângâh gönlümüz ma'şûka kurbândır nefes yormaz
İsâbet etmiyor mermîlerin hûbum neden vurmaz!
Firâr etmek mi kim ister esîrin olmuşuz memnûn
Ki âşık bende hürriyyet için bir ân hayâl kurmaz.
Sesi gür çıkar devâm zâlime özgü bir nişâne
Kula kul olur avâm hepsinin i’tirâz bahâne.
“Kimin âhı yerde kalmış” dile muhtemel tesellî
Ne kazâ kader tevekkül ne inanç bütün hikâye.
Selâmın ver muhabbet olduran imkânımız vardır
Bu meşreblerde her dâim usûl erkânımız vardır.
Şehenşâhım cömert elhak zeheb bahrinde efsâne
Misâfir bizde ikrâmdan biraz noksânımız vardır.
Âşıkları gördüm ki cehâlet var içinde
Mesken niye meyhâne sefâlet var içinde.
Kayboldu zamân her ne şekil farkına vardım
Baş döndürüyor sanki atâlet var içinde.
Diyâr-ı aşkda devrân bendedir hûbân anmaz mı?
Şebin esrârı muhkem bâdeler pîrden inanmaz mı?
Nihân âyîneden ma’lûm gör a’mâlar için mevhûm
Ki huffâş nûrdan mahrûm ne dersin hîç uyanmaz mı?
Zannetme yoksa ilmin üstünde cübbe yetmez.
Ma'nâyı kavramaktır irfân rütbe yetmez.
İhlâs zühd takvâ mevcûd değilse dostum
Câmi' mesâcid altından olsa kubbe yetmez.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!