Fakir diye aşka karşı çıktılar,
Kurulmuş hayali kökten yıktılar,
Odanın birinde hapse tıktılar,
Köyümün ceylanı güzel Elif’im.
Bu işte de girdi şeytan araya,
Özledim şehrimin pek çok şeyini,
Kader beni gurbet ele yolladı,
Babamın bacası yıkık evini,
Kader beni gurbet ele yolladı.
Gavur memleketin başka töresi,
Dolaşma kibirle arzda hey gafil!
Kabirde yatanlar insan değil mi?
Niçin geldiğini bilmezsin cahil,
Mezarda yatanlar insan değil mi?
İnsanım demekle insan olunmaz,
TELE BELÂ
Ne tatlı olurdu eskiden sohbet,
Sen yokken evlerde tele bela,
Elindeydi herkesin hürriyet,
Yaktın bizi kor gibi tele belâ.
Birikmiş raf dolusu hatıralar
Kimi mutlu eder, kimi yaralar
Çok kabarık ödenmiş faturalar
Yürüdüğün yollar ediyor inkar
Yaşadığın mevsim şimdi sonbahar
Yârimin özlemi canıma yetti!
Yol vermez kaderim yâri göreyim,
Mecalim kesildi, takatim bitti,
Yol vermez kaderim yâri göreyim,
Biricik kuzumu körpe bıraktım,
Bazen tek bir bakışla başlar,
Yağmur gibi akıtır gözden yaşlar,
Bir şimşek gibi çakar gülüşler,
Belli bir başlangıcı yoktur sevginin,
Kimisi tutulur bir selvi boyluya,
Dünya ya nasıl geldiğimi,
Nasıl bulurum benliğimi,
Kim onayladı kimliğimi,
Öğret bana öğretmenim,
Ana hakkı baba sevgisini,
A’yı bilmez iken, şimdi neler öğrettin,
Kuru bir fidan idik, suladın büyüttün,
Bazen yumuşacık, bazen de çok sertsin,
Ne aydınsın, ne sabırsın bir tanemsin öğretmenim,
Sayende yeni nesil daha aydın olacak,
İşleri icraata karşı çıkmak,
Gayeleri aynı, hükümet yıkmak,
Milletin ayağına kurşun sıkmak!
Hayır demek hayırlı olmaz elbet,
Şere karşı vur mührü, olsun evet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!