Nü Suret Dev Aynalarda

sevgisi burnunda yüz kısa ömürlü gerçek
erk umar öldürürken hükümler giyinir
bir gün olsun mavi düşü kuşanamadan
tenha yürek kalabalık maskelere bürünür

kırık aynalarda

bozkır akşamlarında karanfil yüzlü adamlar
küçük çocuklarına düşlerden ağabey bulur
kadınlar, ah o yorgun kadınlar karagül suskunluğu
kullanılmamış mendillere tuzdan yarın eğirir

zamansız aynalarda

çığlıklar yollara çiçek düşürürken
sevinçli türküler ağıtlarda mekân düşünür
geceleri müzelerde konaklayan yaralı sevda
sabah oldu mu çocuk cesaretiyle süslenir

yasak aynalarda

denizkuşları yüklenmiş yurtsuz bir şair
kayan yıldız boşluğuna kanat sesleri taşır
ölüm molalarında biraz ölür biraz doğar
geciken güzelliğe çağrı sözcüğü bırakır

aşk aynasında

ben'de kalmış kadim
ve örtülü biri yüzünden
çıplak insana yer bulunamamıştır