Nokta-i Ben 1 Şiiri - Yüsra Nur Yazıcı

Annemin koynuna borçluyum sevinçlerimi
Kan ve hüzün arasından sızdırdı alnıma
Süt beyaza nazır bir güvercin kapladı
Kanatlarını okşayıp,
Sakladım tesbih boncukları arasında

Sonra
Seksek oynayan kız çocuğundan
Bir Nokta'ya kaçtım
Adını "Ben" koyduğum
Kirlendi pabuçlarım
Ellerim çamur deryası

Sevinçlerimi bir mahpusa gömdüm
Bekçisi babam, yarınlarımın
Kırmızı kurdelayla bağladı
Yosun kıyılarına
Küflenmiş sigara dumanında

Bir zaman, iki halkayla evcilik oynadım
Seksekten kurtuluşumu kutlar gibi

Ağlayan bebeğim, ilk çalındığında öğrenmeliydim
Sevinçlerin uzun sürmediğini
Sevda notalarına ninnilerini gizleyen,
Annelerinde yalan söyleyebileceğini

Yuvayı ilk babaların terk etmesi adil değil Rabbim
Aklımın bir köşesine yazıldı
Unutamıyorum
Unutamam
Hiç bir baba evladından gitmemeli

Şimdi yamalı duvarlarda
Muhkem çığıtkan dudaklarım
Alış verişi bozan mızıkçı gibi
Sallanıyor dudaklarım

Hüzün verip sevinç alacaktım
Olmasaydı ayıplanan ruhum

Olmasaydı ruhumda sallanan günahlar
İlk kârlı alış verişimle gurur duyacaktım

Ne olur yalvarıyorum Rabbim
Bu şiirimi annem okumasın...