. Nokta Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Solmuş sararan yaprak gibi
Zamanın sessizliği çaresizliği
Çöktü
Olmadık yaşamın kırıntılar ile
Öyle yorgun hüzün dolu kalbim
Ve
Bir kuş gibi hayatın çıkmazlarında
Çırpınıyorum
Bulutlardan dökülen yağmur gibi
Gözlerimden kederin yaşları
Dökülüyor
Mevsimler her geçişinde yanaklarıma
Birer çizik atıyorlar
Dağlar güneşi kapatsa
Yorgun gözlerime uyku dolanmasıyla
Bir daha bir daha açılmayacak diye
Korkarım
Korkum ölümden değil biliyorum
Vakit’in tik takları bitince her şey yalan olacak
Benim korkum yorgun titrek ellerimle seni
Bir daha tutamamak
Tekrar yaşamak isterdim eski geceleri
Sevdiklerimle dolan odaları
Odalarda cirit atan yüreğimi ısıtan hayalleri
Ve
Beni yalnız bırakmayan hatıraları
Saf temiz yürekli çocukluğumu
İsterdim
Ama en önemlisi
Çılgın deli dolu ümitli gençliğimi
İlk şiirim olan seni yazmak isterdim
Gecenin bir vakti kalkıp çayları
Tekrar yudumlar ak
Sabahları hep sana koşmalarımı
Biliyorum bir tanem
Zaman bir rüzgâr bizde birer toz zerreciği
Gelmeyecek geri
Olsun
Ben yine de şiirlerimde seni yazıyorum
Zamana inat
O günü kadehime konan Kevser’i suyu gibi
Kana kana yaşayarak
Seni yazıyorum
Son noktayı da senle koyacağım
Yıldızlar gibi bin yıl uzakta olsa
Sensizlik
Sensizliğin kırbacının kanatmasına
Tuz bandırarak yine de koyacağım
Ve işte son nefesimin kırıntısıyla koyuyorum
Nokta