Nöbet Günüm Şiiri - Saliha Öcal

Dokuzuncu sınıfların katında nöbette.
Bir ses duyuldu 9/E'den,saat düşmüş zemine.
Durun,dokunmayın toplarım ben ellerimle.
Enes bağırdı aniden,kan damlıyor eteğinize.
Hissetmediniz mi cam batınca teninize?

Celil seslendi, bu gün düşünceler nöbette.
Bakar gibisiniz ama gözleriniz yok bizde.
Bizi gördüğünüzde gülmez misiniz sahte.
Gelin oturun anlatın derdinizi ne olur bize.
Öğrencidir demeyin sır vermeyiz kimseye.

Ahmet gezmeyin başıboş üzmeyin beni.
Zil çalanda geçin sınıfa bekleyin öğretmenizi.
Bu gün görmeyin beni topluyorum kendimi.
Eşlik edelim size, bizde üzelim kendimizi.
Olmaz böyle nöbet kırar dökeriz her şeyi.

Peki ne yapmamı istersiniz söyleyin bana?
Her zamanki gibi havada uçsun kahkaha.
Gelip toplasinlar torbaya,dağıtılsın ortamlara.
Davut,durdu önümde gitmeyiz biz sınıflara .
Hamza,geliyorsunuz bu gün satranç oyununa.

Edremit/Van