Her sabah doğan güneşle
sensizliğe uyanmaya alışmışken,
batan güneşle sensizlikten ölmem niye?
Yüreğimde bitirmişken seni
içimdeki bu kahroluşum niye?
Aşkımıza dair her şeyi unutmuşken,
anılarla gökyüzümü örtmen niye?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını