Nisan Yağmuru Şiirleri - Şair Nisan Yağmuru

Bütün saatler karıştı birbirine
Hem gündüz hem gece
Yol alıyorlar benimle birlikte
Hem düşlerimde hem hayallerimde
Çok yoruldular bitap düştüler
Sanki benim ruh ikizim gibiler

İlk görüşte sanki herşey aynı
Bembeyaz yağan kar taneleri gibi
Başı boş sokakların tozunu yiyen insanlardan farksız
Uzaktan hepsi aynı, yok bir farkı
Benzemeyen parmak izlerimiz gibi
Kalplerimiz, gözlerimiz, görüşlerimiz, düşüncelerimiz, fikirlerimiz yapıyor karakterimizi

Gökyüzü kadar uzağımdasın
Sevdam ruhumdan da yakın
Işıldıyor cismin
Gece karanlığında
Sarılıyorum sımsıkı sana sevdama
Aşkım pusulam buluyor sana giden yolları

Senden uzakta yaşamı seyrediyorum
Her şey ıssız sessiz
Renkler donuk mat aşksız bir renk
Aydınlık sanki kör puslu sisli
Hayat bitmiş gibi sanki
Yoksa ben mi sensiz görüyorum öyle

Zamanın ne içindeyim ne de dışında
Bildiğim ölümsüz bir aşkın kucağında
Sanki uyuyorum, uzun bir düşteyim
Bedenim kolsuz ayaksız takatsız
Ağır buz gibi taş gibi sessiz sedasız
Acılara katlanmış boyun eğmiş

Kırılmışım dağılmışım
Bir çocuğun kahkahalarıyla farkında olmadan
Ezdiği yapraklardan farksızım
Değişmişim küllerimden doğsmamış toparlanamamışım
Yaralarımı yaralarımla kapatmışım
Kendimde boğulmuşum

Gece susmuş Gün susmuş
Şakıyan sesin susmuş
Her dilden konuşan güzel gözlerin donmuş
Işığınla günün başlangıcı olur ortalığı parlatırdın
Karanlığın mı çoğaldı geceyi daha da kararttın
Neden peki bu derin suskunluğun

Ufuk çizgisi sanki kararmış
Zifir gece alacak kollarına zalimce
Acılı yürekler düşecek kucağına
Rüzgar ürkütücü bir sesle
Türkü yolluyor kulaklarıma
Yarim aldığım nefesimsin

Ben hiç mektup yazmadım sana
Başlarmış selam ile
Bitermiş acele cevap diye
Eski ölümsüz sevdalılar haberleşirmiş böyle
Aşkımız olsun onlarınki gibi çok kuvvetli
Ayrılık olmaması dileği ile

Bahar gelmiş, doğa süslenmiş, canlanmış, neşelenmiş
Bakınca görebilmeli
Sevdama değer ise sevilmeli
Yüreğime açtırırsa çiçek
Gamlı yüreğim o zaman sevinecek
Kara kış olsa bile hissedecek