Nisan Tezleri Şiiri - Zafer Ekin Karabay

I
(Kimine aşktır yaşamdır kimine, ama nisan bir isyandır senin sessizliğinde.)

adını yasak metinlerde buluyorum
bir devrin silsilesinde adını ve namını

bazen mistik bir güç gibi misyonerler gizliyor
bazen bir kitap gibi entellektüeller ve işçiler

adını yasak metinlerde buluyorum
bir başka devrin kafesinde yasak ve yaslı

gizleniyorum bir düş gibi kaçarak gerçekten
gizlendikçe küçülüyorum ve katılıyorum yasına

adına düşler kurmalıyım ve ülkeler
şiirler yazmalıyım adına

II
(Ekim uğrun uğrun büyür nisanla ve belki de her sonbahar bir ilkbaharla.)

Edebiyatın harabe yollarında tanığı oldum
takdis edilen bir hayata biatın

ama Petersburg Leningrad’ı doğurmadan
Kronstadt’ta burkuldu saltanatım

şimdi taze yenilgiler bekletiyorum
pirüpak yenilgiler,bayat yengiler peşinde

Bir ozanı yanlış dizelerle sorguluyorum
ve şimdi herkesi kendi çarmıhında geriyorum

Ey ülkeler mimarı. Ülkeler ve imgeler mimarı
Potemkin’de gölgemi görüyorum, gölgeni görüyorum

III
(Çekip gitmeli artık arkada birşey bırakmadan.
Yeni serüvenlere girmeli insan, nisan nisyan olmadan)

Gitmenin bütün adresleri değişiyor
intihar ediyor paranoid tanrıları evrenin

ve değişiyor kalmanın bütün tarifleri
kuramları takvimleri değişiyor eylemin
ve ben saklıyorum bir giz gibi bu serüveni
duldalarında tarumar düşlerim

saklıyorum bir aşk gibi pusarık geleceğine
henüz yoğrulmamış bu toy derdimi
Çünkü benim düşlerim,benim yüzyıllık düşlerim
yüzyılın başında eylemindi senin.