Tan ağarıyor!
Uyanarak tutuşuyor şafaklar.
Fırtınalar dinecek, yüzler gülecek,
Bulutlar alıp başını gidecek,
Çocuklara teslim eksik-fazla gelecek...
Bahar bereket demek,
Bahar canlılık demek,
Bahar sevişmek demek.
Akla gelmez,
Yatağa girmez uykular,
Hayat umulmadık zamanlara tutsakmış demek...
Bu bir başka renk,
Bu bir başka tutku, başka ahenk!
Bu daha ana kucağında körpe bir çiçek...
Dalında bir sürgün,
Deminde bir filiz,
Bu henüz uykularla haşır neşir bir bebek...
Tıpkı bir 'Ay parçası'
Mevsimlerden bahar,
Mart'ta cemreymiş hayat
Bahar'sa ilk önce Nisan demek...
30.04.2006 / KÜTAHYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 18.1.2007 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!