Takar iman maskesini,
İnanırım der münafık.
Duymaz Hakk’ın sesini,
Sözüyle düşmez muvafık.
Bir Yahudi’yle tartışmış,
Yol aramış çözüm için.
Bu münafık şeytanlaşmış,
Resul varken bu da niçin?
Kim olsun hüküm verici?
Yahudi: “Muhammed” demiş.
Münafıktan cevap feci;
Yahudi Ka’b Bin Eşref’miş.
Sonunda karar kılınmış,
Resul’ün hakemliğine.
Muhakeme sonuçlanmış,
Münafığın aleyhine.
Mağlup pehlivan misali,
Ulaşmak istemiş zafere.
“Anlatalım bu ahvâli,
Haydi gidelim Ömer’e.”
Olay gelince Ömer’e,
Kılıcı çıkar kınından.
Münafık düşer yerlere,
Olur şimdi de canından.
Söz olmaz sözü üstüne,
Davranılmaz başına buyruk.
Sever O’nu ölümüne,
Hazret-i Ömer’ü-l Faruk.
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 14:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!