Nisâ (41,42) Her Peygamber Ümmetine Şahi ...

Vahyin muhatabı olan Resulullah:
“Bana Kur’ân okur musun ey Abdullah?”
Sahabe: “Size indirmiş iken Allah,
Ben mi okuyacağım” fesüphanallah!”

Peygamberimiz dinlemeyi severdi,
Okunanlarsa “Nisâ”dan ayetlerdi.
Resul, kırk birinci ayette ürperdi,
Mübarek gözlerine yaş doluverdi.

Mahşerde toplanır ümmetin her ferdi,
Hepsinin olur kendine göre derdi.
Onların şahitleri Peygamberlerdi,
Resulü ağlatan işte bu haberdi.

Gözlerinin önüne geldi ümmeti,
Düşündü yaşanacak korkunç dehşeti.
Bu dünyada takip edelim sünneti,
Hakkımızda müspet olsun şehadeti.

Kâfirin inkâr idi tek mahareti,
Kabul görmez orda hiçbir mazereti.
Görünce inanmadığı ahireti,
Başlar “keşke toprak olsam” nedameti.