Umarsız münakaşaların anaforunda
Nice kevniyat yoğrulmuş kadim didârında
Gelindir guruba kanadın salmış kelebek
Anka gerdanında parlayan tüy kadar titrek
Zamandır evveli ahiri katlayan çığlık
Düşer dilden dil yad olur yar olmaz bir anlık
Okunur ol kudret kelâmı seyreder âlem
Tecelligâh makamında ifşâ olur âlem
Bir galeyan sarmış bilinci çığlığa akmış
Devinimle parçalanan belleğe asılmış
Benden önce geçmişsin bu yollardan belli
Yamalı düşler topladım
Lağvedilmiş tutkular üssünden
Sorgudan çıkmışlar, yorgundular
Tutunaçları kopmuştu, solgundular
Yırtık heyecanlar urbasından eylül düşüyordu
Bilirim
Sen değilsin beklediğim
Sen yüzlü duvarlarda yankılanan
İçimdeki çığlıklardır çağıran
Ne geldiği yön belli
Ne çağırdığı mekân
Çığlıkların yankısında yitiyor feryadım
Kan kaybıyım kalabalık caddelerin
İçimde bir dağ lime lime tırmandığım
Bir çöl var kırk yıl Musa’yla dolandığım
Yalın kılıcım tam teçhiz serabım
Dönencelerde yağmur kıtlığı
Ne yıllar geçti aradan
Kimi zaman siluetler dolaştı peşim sıra
Kimi zaman gölgemdi tesellim
Bugün mü olmalıydı bu karar
Zaman katlanmadan akar
Oluk oluk olmuş alnın
Issızlık kokuyor bu dağ çiçeği
Şizofren düşmüş gecenin serabına
Yaklaştıkça doluyor avuçlarına cam kırıkları
Bakışlar küf tutmuş ellerin tortusunda
Sökmedeyim tanımını gözlerinin
Uçurum kokuyor bu dağ çiçeği
Çatkılı uykuların şahdamarında devinen
Darası alınmış us
Baldırana yenik düşmüş
Nasıl da kavrulmuş sinede uyuyan düş
Dokunma artık seni de yakar
Arz titrer, ölüler ayağa kalkar
Lapa lapa yıldızlar
Gözlerinden inciler sağar
Yüce dağlar
Dışından heybet gülse de
Karanlığın prangasında için için ağlar
Gecenin hayalet doldurduğu bir mavzer
Daldırıp mühresine zihnini
Bakışlarına alaca noktalar düşürüyordu
Ben hep diliyordum
O beni görüp ürküyordu
Uzatmıyordu elini
Gözünde bir hilkat garibesi büyüyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!