Nilüfer Saçlı Kadınım - Uçurtmalar

Sevgilim;
Gecenin gündüzü seyre duracağı vakitlerde,
Yıldızları izlerken sana düşüyor kalbim!
Ve, siyah bakan gözlerinden parıldıyor geceye sevda!
Sonbahar'da ki tozlu düşen yapraklar gibi;
Avare, yorgun ve bir bank üstünde yitirmiş düşlerin yokluğunda,
Gölgem bir yerde ben bir yerde kalıyorum.
Al götür beni buralardan, usul usul gidelim.
Çölde vaha bulmak gibi sevdiğin o pembe uçurtmaları bulup;
Vefasız şarkılarla özgürlüğe gidelim,
Turnalar yola ışık tutsunlar.
İpek bir mendile sarıp kurduğumuz hayalleri,
Beyaz bir güvercin gibi göğe salalım.
Gitmek ile kalmak arasında kelepçe vurulan ruhlara,
Bir büyük yemin gibi lanet edelim.
Sana yazılmış, yazılmamış her şeyi silerek,
Çırılçıplak kalmış sayfalarda ki yerini anlatsam;
Söylesem de inanmazlar, yalan düşen yollarda ki adımlara.
Oysa ki sen; avuç içlerine sığdıramadığım,
Yetim kalmış bir aşkın her Şiir'de ki gizli Özne'si!
Güneş'in bir ceza olması gibi Dünya'ya;
Çalınmış bir Saat'in her dakikasında,
Canı sendeyken canını emanet etmenin yokluğunda.
Nilüfer Saçlı Kadınım;
Şimdi ise,
Kalbim de, Güz de, yalan düşüyor.
Ve,
Kül olmuş kalbim, ateşin yangınından kaçmıyor artık!

22.25
15.11.2023
Eren KOR