Bir Ankara sabahı geldi gönül penceresinden,
Maviye bakan yüreğindeki incisinden,
Kabuğumun sol yanında bıraktı canı sinesinden,
Dostluğun farkındalığıydı isteği gönül haznesinden,
Nil’di su misali süzüldü gülen gözünden,
Ilık, ılık esti candanlığı kavrulmuş bedenimden,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
