Bir zamanlar her buhranımda evim diye sığındığım o kutsal tapınak,
Bir daha hiç evim olacak mı?
Bir zamanlar her buhranımda yanlarına koştuğum dostların numaralarını
Bir daha tuşlayacak mıyım teker teker?
Bir zamanlar ağladığım şarkılar
Bir daha gözyaşlarımı dinleyecek mi, hıçkırıklarımı
Dehşet güzel bir manzara tepede
Şimdi olsam yanında
Hava açık, ılık bir meltem
Bulutları en son ne zaman böyle net gördün
Yanında olsam, kaygısız
Kokun yavaş yavaş üstüme sinerken tanıdık bir battaniye gibi
Yarın uyandı, ben uyumadım henüz.
Kendini sabote etmenin verdiği zevk mi
Her şeyi ertelemenin ve alarmsız uyanma alışkanlığının vazgeçilmez konforu mu
Tatlı tatlı ordan oraya dönmenin
Önceki gece, tüm gece zihnimin tilkilerini gezdirmiş olmanın verdiği rahatlama hissi mi,
Sadece gece yazabilmemden ötürü, günün bu saatlerinin esareti mi bana dair her şeyin.
Her sena şener dinlediğimde, içimde ölen bir parçanın yarım kalmış cenaze törenine kaldığımız yerden devam ediyoruz
Hiç ara vermemişcesine bi doğallıkla
Her sena şener dinlediğimde ruhuma kadar her şeyi delip geçiyor çığlığı
Her dinlediğimde
İçimde ölen bir parçayı vakur bir edayla kumaşlara sarıyor, ellerinin arasında şefkatle tutuyor bu kadın
Hadi seni benden aldın,
Hislerim nerede?
Aşkım, hayat coşkum, her şeyin güzel olacağına dair umudum,
Onları neden alıp götürdün?
Ne istedin uçarılığımdan?
Ne istedin saf sevgimden?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!