Neden böyle olur arasıra bilmem,
Bazen bir yoksun fikir adamıdır kendince
Sözlerinin son durağı hiç yokmuşcasına konuşur
Nedir ne değildir söylediği bilmeden
Aynı adamdır, aynıdır, nedir onu sıradanlaştıran
Yüreğinde ürperti, bir çocuk korkusunda
On ikinci gündür bu
On iki gündür ölümde bir beden
Ustura kesiği her yanım
Kızıl kan sızar gömleğimden
Kendi voltasını kesmiş ayaklarım
Tükenen sayfa değil ömürdü
Geçmiyordu hiçbirşey
Yokluğun hep boğazıma düğümler hıçkırığı
Yokluğun hep gözümde sızı
Nasıl böyle olur insan
Başımı kaldırıp baktım
Kaderime arşın arşın dökülür de bu yollar
Ben aynı yolları adımlarım her gece
Sen kendinde kaybolmuş bir seferi sevilen
Ben seni gezinirim bütün evrendesin sen
Nasıl bilmezsin o yeri!
İçimde tuttuklarım tutamadıklarımı geçti bu son lahzada
Önce barut dedim, sonra kurşun
Sonra çiğdem, sonra çiçek
Sonra sen dedim
Sen dedikçe gerçek
Sen dedikçe vazgeçilmez
Gitmek kolay değildi sanıldığınca
Asıl adı tutamamaktı mecburi gidişin
Ben seni öylesevmiştim ki...
Tutamadıkça çareler buldum kendime
Nerede olursan ol sol yanımda kalırsın diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!