Gitmeye meyilli ruhu,
Sokak kapısının hemen karşısındaki odayı seçmişti.
Derli toplu bir dağınıklık,
Rahatsız edici bir sadelik
Ve zorla edindirdiğim kendimden birkaç iz,
Hepsi buydu
Bak aklıma ne geldi;
Biz ayrılırken üzülüyor mudur trenler?
Ya da ağaçlar mesela, aynı yöne gidelim diye dua ediyorlar mıdır?
Belki evren yardım ederse bize kavuşuruz...
Bunların hepsi boş hayal biliyorum,
Sen sözünün geçmesini bile istemezken aşkın...
Parmağımın izi,
Gözümün özü,
Senin de benzerin yok!
Sevdamın sessiz sözü.
Bir şiir...
Bir şiir yazmak için gerekli herşey var
Yağmurlu bir pencere,
Hüzünlü bir name
Bir de gönlümde parlayan gözleri yarin.
Böyle olunca tutulur mu eli şairin?
Yokuşu bol
İnişi güzel, çıkışı zor
Sokaklarda yürürken...
Islak kirpiklerimi kuruturken rüzgar...
Aklımda yine sen varsın.
Üstelik şiir seviyorsun diye değil yalnız,
Akşam kokuyor, akşam...
Hiç kokmadığı kadar kokarak,hiç bakmadığı kadar bakarak gözlerim sana,
Güzel bir gece bağarıyor geliyorum diye
Tanıdık bir martı çığlık atıyor,hem çığlığı tanıdık, hem kendisi
Alışılmadık hiçbirşey kalmadı artık.
Ey yılarrrrrr! ! !
Sevdiğim;
Daha durgun,
Daha yorgun olmuşsun
Ben sana gelmeyince;
Doğru mu?
Yokluğuma bağlamış dostların suskunluğunu.
Gidiyorum,
Gidiyorum; sen yoksun çünkü,sevdan yok
Yakınım da değilse de,
Hayata yankım da olacaksın.
Gidiyorum ama; unutulmayacaksın.
Anladım ki,gitmişsin...
Üstelik hiç gelmemiş olma ihtimalin de var.
Çok değil bundan birkaç şiir önce,
Söylemiştim birgün varlığımın gereksiz geleceğini
Ve o yakın bir gelecekti biliyordum.
Asla dön demiyorum sana belkide hiç gelemeyen sevgili
Dünya durdu, ben döndüm sanki etrafında
Öyle karmaşık,öyle alışılmadık geldi sözlerin bana
Sen sağ yanımdan söylerken artık beni özleyemediğini
Ve yaptıkların için değil yapamadıkların için bağışlanmayı dilediğini,
Sol yanımdan çalınır bana yazdığın nağmeler
Ondan hep sol yanıma bakışım, günün son karaköy vapurunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!