Öldür hadi beni...Rumeli Kavağı'nda yediğimiz balık ekmek kokusu yadigar dudaklarıma.
Sana hala aşık olduğumu söyleyemem,belki de bir tutkuya dönüştü sevdan.
Öldür hadi beni...
Tarif edilmez biçimde yaralıyor beni seninle aynı şehirde yaşamak.
Üzerime değen yağmurda senin kokun ve içtiğim kahvelerde acı tadın var.
Yıldızsız gecelerde nikotin oluyorsun dudağımda.
Zindan karanlıklarında sorgusuz bir infaz.
Öldür hadi beni...
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!