Niketyam Niketyam Şiiri - Celal Yıldırım

NİKETYAM....NİKETYAM...
Güneş ısıtmasa da odamı şu kış gecelerinde senin hasretin ısıtır bütün duygularımı Niketya...
Kış aylarında yalnızlığın, hüznün vurur kılcal damarlarıma be Niketya...
Hüznünü ve yalnızlığını ,kış aylarında soba üzerinde demlenen çayın buğusu gibi çekerimde çekerim ...Niketya...
Duyguların duygularıma kavuştuğu o kış gecelerinde sohbetin muhabbetin en âlasını yapmak isteriz ama sen yoksun yanı başımda Niketya...
Aslında yakınsın hemen yanı başımdasın ama kavuşmak mı dedin Niketya- tıpkı çöldeki toprağın suya kavuşup doyamadığı gibi doyulmazsın doyulmazsın ...Niketya
O kış geceleri var ya bazen ömrüme ömür katarsın, sanki Lokman Hekim gelip mutluluk reçetesini bana yazdı.O yaşanmamış ancak yaşanacak o kısa mutlu yıllar ömrüme ömür katacak...
Bazen diyorum Nedim ,Baki ,Fuzuli gelip şu halimize baksa bize nasıl bir dörtlük yazar...
Acaba diyorum sevgiliye dair Fuzuli'nin "Ey sevgili seni seviyorum diyeceğim ama seviyorum kelimesindeki sin harfinin dişleri seni incitir diye söyleyemem diyecek zarifliği gösterebilecek miyiz Niketya....?Bu nasıl bir sevgidir ey sevgili...
Şarkılara, türkülere konu olan kaşın, gözün ,elin,belin,burnun, ağzın ve endamın şimdi konu olmuyor be Niketya...
Acem Kızında ki burnu fındık ağzı kahve fincanı benzetmesi var mı şimdi ki şarkılarda türkülerde Niketya ...
Sana bana gel bana gel diyeceğim Niketya ama aramızda aşılmaz dağlar var be Niketya ...
Ama olsun ben seni her daim bekleyeceğim bekleyeceğim Niketyam...Niketyam...