Karanlıklar benim evim
Hiç bırakmaz beni pelerinim
Loş ışık benim nurum
Aman çevrilmesin yüzüme
Gözler,
Fenerler
Kaçacaklar birden
Arkalarını dönmeden
Derler mi ki:
“Bu da bir insan”
Çıkmasın hiç
Mağaradan
Vitrinler, aynalar
Hasmım
Kaskatı oldu gönlüm
Şefkat ister kalbim
Ama nerede
En yakınım
Görmemek için
Gider arka arka
Çünkü benim tenim
Hem ala
Hem karadır
Zira ben
Bir yanım toprak
Bir yanım sır
Ve sır
Her zaman
Karanlıkta korunur.
Kayıt Tarihi : 18.12.2025 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
BEN HUR filmi düştü gönlüme en etkileyici sahnesi buydu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!