Nihayeti Taştır Şiiri - İbrahim Sarıduman

soğuktur ve nihayeti taştır
mecbur ki
kendiliğinden
kaldırımdır ince uzun uzak
kırık her köşesinden
ufaktan yüreği
ama taştır ve ağırdır
günah gibi sağlam
beyaz durmaz içten içe
kara bir başka yaraşır
sımsıkı
ağzı bile kıpırdamaz
hem soğuktur
hem karda başka ılık
kıştır derini
ama bulut rengi
kaç elin nasırı gömülü altında
kaç bozuk para ederi
en yerde
en serpe
gecedir biraz
biraz sokak lambasının altı
biraz huzur
biraz ev önüne kadar arkadaş
ala bir sarı
yalnızlık tekerlemesi
kaç göz kertiği
ve demir pası gibi kokar
ıslanınca başka
güneşte çatlak
nihayeti taştır ve
zamansız bir zamanda toz
düz de şakacı
pahası cadde kenarlarında
dahası sokak ortası
nihayeti taştır ve
kaldırımdır
yerdir
yerdedir
her kenarından kırık
hem soğuk
ala bir sarı
nefes alan üşüyen
korkuları olan
bir taştır nihayeti