Nihayet Şiiri - Rabia Barış 2

NİHAYET

Üç aylık esaret bitti nihayet,
Kara bela geri dönüp gelmese,
Yaşıyorken hürriyet cihan değer,
İnsanımız bu virüsten ölmese.

En çok bana değdi, arttı hasretim,
Bir ömürde bırakmadı mihnet-im,
Ruhum allak bullak yüreğim yetim,
Ben bilirim cümle âlem bilmese.

Bu nasıl illet ki dünyayı vurdu,
Yaktı hazan etti kastı kavurdu,
Tuttuğunu gazel etti savurdu,
Rahatlarız yeryüzünde kalmasa.

Bu salgın kancayı yaşlıya taktı,
Kapıdan, bacadan, delikten baktı,
Kimini öldürdü kimini yaktı,
Dedik bari saklananı bulmasa.

Kalınca hanede pişirdik yemek,
Canı musibetten korudu dünek,
Bundan gayrı boşa gitmesin emek,
Eskiye döneriz virüs olamasa.

Yıl iki bin yirmi girdi dünyaya,
Geldik bu günlere gün saya saya,
Doğa yol vermiyor yürüsek aya,
Bundan böyle güllerimiz solmasa.

Rabia BARIŞ