Nihat Yücel Şiirleri - Şair Nihat Yücel

Siz bir köyün özlemini duyarsınız yaz günleri
Onlar hasret yalılarda sürdüğünüz rahatlığa

Kırk bin köy kör bir kandildir geceleri
Kim kavuşturacak onları altın ışığa

Yeniden başlamak gerek her şeye sıfırdan
Yeniden alın terini akıtmak toprağa

Bırakmak yüzyılların uğursuz karasabanını
Gözümüz gibi bakmak traktöre pulluğa

Kitapları olanın karısı
Karısı olanın kitapları

Olmaz dedi yaşlı adam

Önce kitaplarını dağıttı

Parlat tüfeğin yağla ve sil Mehmetcik
Hakkın ödeşilmez bunu bil Mehmetcik
Toprak-bayrak-millet için sende koca
Irmak gibi kan var ki ödeşilmez Mehmetcik

Mayıs/71

Toprak ana besledi bir kez tohum çatladı
Ve parlayan namlular yeni bir gün muştuladı

Yüreğimdeki en çılgın ihtilal türküleri
Dudaklarımda bir bir sıralanmaya başladı

Dün ben bir güzeli ona benzettim
Sağ üst dudağında bir beni vardı
Saçları upuzun ırmaklar gibi
Omzundan beline doğru akardı

Tinimi alevler hala sarıyor

Yokluğun içimde bir sonsuz acı
Nasılım nerdeyim kimim bilmiyom
Şaşmışım bu gönül nasıl dayanır
Bu kadar acıyla nasıl ölmüyom

Aşkın çiçeklenen acı içimde

Bir tutkuya düşmüşüm ben
Bilmem geceyi gündüzü
Bu tutkunun yıllar yılı
Yanar yüreğimde közü

Ferhat gibi düştük dile

-Afşın Beğ'e

Haydin bre yiğitler akın başlasın
Yağız atlar şaha kalksın kişnesin
Kargı, kılıç şakır şakır işlesin
Sadaklarda ok kalmasın vınlasın

Gurbet elin kahrı nasıl çekilir
Bunu yaşayanlar biliyor ana
Gözüm yaşı ırmak olur dökülür
Sanma oğlun burda gülüyor ana

Her akşam içime hüzün doluyor