Nihal'imin Yüreğinin Sesi

Onun Değdiği Yerden Kırıldım

–Yüreğimin Sesi Nihal’imin Yüreğinin Sesi –

Kırılmadım sandım önce,
gülümsedim, sustum, alışırım dedim.
Ama meğer
onun değdiği yerden kırılmışım ben…

Bir sözü,
bir bakışı,
ya da bir vedasız gidişi belki—
bilmiyorum,
ama içimde bir şey
yavaşça susmayı öğrendi o gün.

Omzumdan aşağıya
bir sessizlik aktı,
göğsümde bir cam
sessizce çatladı.

Kimse görmedi,
kimse duymadı,
çünkü
onun değdiği yerden kırıldım ben.

Ne bir darbe
ne de bir fırtına,
yalnızca sevdiğim birinin
sessizliği kadar derin…

Şimdi
her şey sağlam görünüyor dışarıdan,
ama içimde bir yer
hala onun parmak iziyle
acıyan cam gibi.

Ve ben,
herkese gülümsüyorum hâlâ,
ama
kırık bir yerden sızarak seviyorum onu…