BEDENİN YANKISI
(Nihali Tarz'da Biyolojik Hasret)
I. TEN ARŞİVİ
Cildin pürüzsüzlüğü:
Sabun kokulu bir parşömen
Nasırlı ellerin çizdiği harita —
Her izde kaybolmuş bir öğle vakti...
"Dokunuşun, tenime kazınmış sessiz bir alfabedir."
II. NEFESİN NOTASI
Uyurken çıkardığın o ılık meltem:
Göğsünün ritmiyle şiir oldu.
Şimdi yastığımda —
Kayıp bir denizin dalga sesi saklı.
III. KALP KRONOMETRESİ
Sarılınca göğsüne yaslanan kulak:
Vurdu vurdu, bir devrim başlattı!
O atış hâlâ sol bileğimde —
Zamanı durduran bir çalar saat...
IV. GÖZ SIRRI
Kirpiklerinin gölgesi düştü yüreğime,
Gözbebeğin büyüdüğü anlar —
Karanlıkta kaybolan ay tutulması.
"Bakışın, derimde yanık bir mühür bıraktı."
V. TERİN TUZU
Tensel temasın buğusu:
Kutsal tuz, kutsal nem...
Terin tenime sinince —
Çölde bulduğum ilk su kuyusuydu.
VI. SESİN GÖÇEBELERİ
Gülerken yükselen tiz zil,
Öfkedeki gök gürültüsü,
Fısıltındaki rüzgâr hışırtısı —
Hepsi kulak kubbemde göçebe harfler.
VII. TİTREŞİMİN DEPREMİ
Kucağımda iç çekişin:
Göğsünün yükselişi bir dağ oluşumu,
Alçalışı — vadiye inen bir nehir.
"Vücudun; sessizliğe bile titreyen bir sismograf."
VIII. SAÇININ KADERİ
Ensendeki tüyler:
Karanlıkta parlayan yıldız tozu.
Kokun — çiğ düşmüş melisa yaprağı...
"Saç telin bile bir ömürlük şiirdi."
IX. PARMAK İZİNDE VATAN
Başparmağın belimde bıraktığı iz:
Sıcak bir damga.
İşaret parmağın şakaklarımdaki gezintisi —
Kayıp bir ülkenin sınır taşı...
SON İNSANİ MUCİZE
Ey sevgili!
Bedenin biyolojik bir varlık değil;
Duygusal hafızamın somutlaşmış kitabıdır.
Kokun: Sayfa kenarına düşürülmüş çiçek,
Sesin: Cilt sırtına kazınmış notalar,
Isın: Mürekkebi ısıtan mum alevi...
Şimdi anlıyorum:
Özlemek;
Teninin bende bıraktığı
Biyolojik ayak izlerine
Sessizce çömelmektir.
Çünkü vücut —
Asla unutmayan tek arşivdir."*
Dünya Yükünün Hamalı
Kayıt Tarihi : 3.8.2025 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir insanın kokusu, sesi ve vücut ısısı gibi biyolojik nitelikleri özlemek, aslında derin bir bağ kurduğun kişiyi bedensel hafıza ve duyusal izlerle hatırlamandır. Bunlara ek olarak, özlenebilecek diğer biyolojik/bedensel unsurlar şunlardır: Ten dokusu ve yumuşaklığı – Elinin sıcaklığı, cildinin pürüzsüzlüğü ya da nasırlı oluşu gibi detaylar. Nefes alışverişi – Uyurken ya da konuşurken çıkardığı nefesin ritmi, nefesinin sesi. Kalp atışı – Sarıldığında göğsünde hissettiğin kalp ritmi. Bakışı – Gözlerinin parlaklığı, gözbebeğinin büyümesi, göz kapağının düşüşü bile bazen özlenebilir. Teri – Özellikle tensel temas sırasında tenine sinen ter kokusu ya da o anın sıcaklığı. Ses tonu değişimleri – Gülerken, kızarken, fısıldarken ya da sessiz kaldığında bile değişen tınılar. Vücut dilindeki titreşim – Kucağına başını koyduğunda göğsünün yükselip alçalması ya da iç geçirmesi gibi ince titreşimler. Saçının kokusu ve tel dokusu – Saçlarını okşarken hissettiğin doku, ensesindeki tüyler bile... Parmak izleri – Dokunuşundaki basınç, iz bırakan alışkanlıklar; örneğin belini kavrayışı ya da parmak uçlarının temas şekli. Tüm bu biyolojik hatıralar aslında duygusal hafızanın bedenle birleşmiş izdüşümleridir. Yani özlediğin sadece o kişi değil, onun sende bıraktığı bedensel yankıdır. Bu yüzden bazı insanlar yalnızca bir kokuda ya da bir tonda ağlamaya başlar; çünkü vücut, unutmaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!