Ey “Nihal Hanımefendiciğim”,
senin adını anınca göğsümde gizli bir dergâh uyanır;
bir yanım seni Allah’ın suretinde görür,
bir yanım seni içimdeki en eski yaraya mühürler.
Biz, aynı yazgının iki harfiyiz,
ne kelime oluruz birlikte, ne de tamamen susabiliriz.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta