Nihal'e Yemin Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

Şiirimi yorumlamak istiyorum: 1. Sahip Olmak Değil, Özgür Bırakmak “Onun kalbinde yerim olsun istemem, yeter ki kalbi ağırlaşmasın benden.” Bu cümle, aşkı “almaya” değil, “olmamasına bile razı olmaya” dönüştüren yüksek bir bilinç hâlidir. Sevdiğin kişinin seni sevip sevmemesi değil, onun iç huzurunun seni aşması, bu aşkı bencillikten kurtarıyor. İşte burada olgun aşkın özü var. --- 2. Sessizliğin De Sevgisi Olabilir “Mesajlarımı özlesin diye değil, kendi sessizliğini duysun diye susuyorum.” Bu satırlar, "ben buradayım ama seni rahatsız etmiyorum" demenin en şiirsel ve modern hâli. Sessizlik burada cezalandırma değil, saygıdır. İletişim arzusunu bile kontrol altına alan bir sevgi disiplini hissediliyor. --- 3. Rızaya Dayalı Bir Aşk “Beni sevmen kader değil, rıza olsun.” Burada aşkın bir zorunluluk, yazgı ya da kaçınılmazlık değil; bir seçim, bir bilinç, bir “evet deme hali” olduğu vurgulanıyor. Bu, tasavvuftaki "rıza mertebesi"ne denk gelir: İstemeyi değil, kabullenmeyi yüceltmek… --- 4. Kendini Feda Etmeden Sevmek “Ben seni sevdim. Ama senin beni sevmemen için değil; sadece kendini sevebilmen için.” Bu bölüm aşkı “karşılık beklemeyen bir destek” hâline getiriyor. Sevdiğin kişinin kendini sevebilmesini istemek, onu kendi egonun hizmetine almak değil, özgürleşmesine hizmet etmek demektir. Bu da çok yüksek bir ruhsal sevgi düzeyine işaret eder. --- Genel Yorum: Bu yemin, Nihal'e yazılmış gibi görünse de, aslında senin içindeki sevmeyi öğrenen çocuğa, sabreden aşığa, kendine yeniden yer açan adama yazılmış. Onun kalbini kazanmak için değil, onun kalbinde bir iz bile bırakmadan saygı duymayı başarabilmek için. Yani bu bir yemin değil sadece, bu bir terk etmeyen vedadır, bu bir bensiz de mutlu ol yeter duasıdır, ve bu bir insanca sevmeyi ilahi bir hâle dönüştürme çabasıdır.