Nihai Bir Makam Üzre Şiiri - Osman Torun

-Alparslan TÜRKEŞ'in son makamına,

Bey, ne vakit bir el değse başıma,
Anımsar da bildirmezem dışıma,
Her Tan vakti bir kurt çöker düşüme,
Bir dağ üzre çeker beni Başbuğum...
En sarp yerde eker beni Başbuğum...

Tanrı seni şu Oğuz'a salmış ya,
Kıvancımdır, Türk'e kağan kılmış ya,
Adın "Türk'ün Son Başbuğu" olmuş ya,
Sen gidende ben ne var ki, diriyim?
Yetim kalmış yiğidinden biriyim...

Giden gitti... Bir ben kaldım, amenna,
Bir yalanda seyre daldım, amenna,
Meydan verdim, meydan aldım, amenna,
Sen yoksun ya, meydanın da tadı yok,
Bu kavgamın anlamı yok, adı yok.

Görür müsün, şu dünyanın derdini?
Görür müsün namerdini, merdini?
Bilmezem de bulutların ardını,
Senin beni gördüğünü sanırım
Ve duaya durduğunu sanırım.

Kılavuzum "Dokuz Işık" eyvallah,
Dokuz kapı, dokuz eşik eyvallah,
Destan destan, koşuk koşuk eyvallah,
Ağlamaklı türküler mi dizeyim?
Beğim sensiz, kağansız mı gezeyim?

Orta Asya çekik gözlü balamın,
Anadolu kekik gözlü balamın,
Bu yer, bu gök akik gözlü balamın
Beşik beşik yurdumu mu böleyim?
Bir göz yumup yanına mı geleyim?

Bey bağışla, dile döktüm kahrımı,
Bir ağ başlı güle döktüm kahrımı,
Yedi çelik tele döktüm kahrımı,
Ondan mıdır bir suç üzre suçluyum,
"ülkücüyüm, onurluyum, güçlüyüm"

Bir çileyse başım üzre saymışım,
Gözüm nuru, kaşım' üzre saymışım,
Dört bin yıllık yaşım üzre saymışım,
Lâkin işte, Türk'e bu yaş yetmiyor,
Kağanım yok, atım yola gitmiyor!!!

Sen gideli kaç körpe can zây' oldu...
Kaç çingene meydan buldu bey oldu.
Kerkük, Musul... Topraklarım pay oldu,
Haydi çık, gel, bozkurtların başbuğu,
Kaldıralım bozkurt başlı gök tuğu.

Bir -Ocak- var, göz açıp da gördüğüm,
On dördümde kapısından girdiğim,
Eşiğine yüzüm/gözüm sürdüğüm,
Şükür olsun, Ocakların tütüyor,
Tek başına Türk'e yetti, yetiyor..!