Nideyim Şiiri - Hüdaverdi Öz

Ya Rabbi gör diye, bize iki göz verdin
Senin için ağlamayan gözü nideyim.
Her türlü nimetleri önümüze serdin...
Senin için çağlamayan özü nideyim.

Geldi geçti, boz bulanık sularda ömrüm
Fani dünya peşinde, yandı tüttü ömrüm
Gaflet ile yattı-kalktı, bu sefil ömrüm
Senin rızana gitmeyen yolu nideyim.

Gahi dolandım gezdim, avrupa asya'yı
Gahi dolandım durdum, hanya'yı konya'yı
Arayanlar buluyor ilahi rızayı
Rızana uygun olmayan sözü nideyim.

Kimi vardır, bülbül gibi konuşur gezer
Kimi vardır, gücünün yettiğini ezer
Gün gelir ki, iki melek hesaba çeker
Allah için titremeyen kalbi nideyim.

Bilemedim, yürüdüm gittim gaflet ile
Tutamadım konuştum, afatı dil ile
Uydum zalım nefse, yargıladım zan ile
Allah Allah demeyen o dili nideyim.

Ne arzun varsa var mevlanın huzuruna
Durma tevbe et hata, isyan, kusuruna
Aç kollarını yalvar yakar sen Rabbına
Sana açılmayan gafil eli nideyim.