Nida Gazeli Şiiri - Rafhet Candan

Ey zamanı saklayan bekle çıkar fermanın
aşk şarabı içseydin dokunmazdı fermanın

savaşa girmeyegör kazanan da kaybeder
ölse de kıymaz cana özü sevgi olanın

savaş dediğin şeyin kazananı oldu mu?
sevdası serden eder sırra kadem basanın

her şeyi savaş sanma sevişmek de olası
etekten döküldüyse kanı bozuk devranın

kurnaz bir gölge gibi bürüme sokakları
ebedi sürmez çünkü güzelliği ceylanın

ey ölüm bergüzarı yüreği kandil olan
duaya el açınca nurlanır hanümanın

seni bir güle verdim elleri dikenlerde
yolun hak yoluysa bahar olur hazanın

hızması aşkta güzel ey aydınlık şırası
gergefi kalpten kalbe işlenir Fatiha’nın

çağın çelişkisini mıtrıplar güzel söyler
yararsız her öğüde ağzı açık cüzdanın

dermanı sendedir a her derdin padişahı
zülfüne kemendine mıhlandım ol pinhanın

kimin putusun deme şüpheye kaş çattıysan
seni de çeker dara dipsizliği ummanın

bırak cezbetmeyi sen can ile munis isen
ademi varlık eder ol hakikat lisanın

bu şehrin darası yok darda kaldıkça azar
kurtaramaz isyandan bir gramlık imanın

kalp çağını geçtinse ey canın kıblegâhı
huzuruna kavuştur bin yıllık aşıkanın

çekmek Rafet’e kalsın hûları biner biner
rahmetinden şaşma sen kader ile kazanın.