Nida Şiiri - Şirin Polat

Bir nida işiteyim perdeler ötesinden
Anne sesinden olsun,
Çekip ruhumu kafesin ta derininden
Çocuklar korkmaz çünkü anne sesinden.

Alsın rızkını haşerat beynimin istediği yerini
O ülke ki kapısında insan sıyrılır bedeninden
Tek girmesin bahçesine düşlediğim o sevgiliyi,
Ayrılır tüy yumağı bir bir tarağın dişlerinden.

Cehennem çiğneyip çiğneyip tükürsün benim yüzüme
Kavuştursun mahbubuma vadedilen cennet beni
kaldırıp fırlatsın ruhumu, yıkasın ateşinde
Tutup o ses ellerinden gezdirsin mabedini...