Nida Şiiri - Tayyibe Atay

yağmur yağıyordu
bir fısıltı
döndüm baktım
asma ağacı açmış ellerini
"beni yapraklarımdan ısla"
diye yalvarıyordu...

ben ötesindeydim yağmurun
üstümü örten kubbenin ötesinde
tanrının döl yatağında şekilleniyordum
altında olan şeyler
toprak kokuyordu!..

sen var mıydın,yoksa yok mu
iki sorunun arasında pinekleyen ad(!)
gidip kırdın asma dalların(m)ı
yağmur onun için yağıyor
asma kendi için yalvarıyordu...

t.a