Niçin Sevdim Şiiri - Ergül Nalbant

NİÇİN SEVDİM

Bu sevdayı yücelten, senin hasretin oldu,
Seni ömür boyunca özlemek için sevdim.
Nice aşığın aşkı kavuşunca yok oldu,
Ben seni uzaklardan izlemek için sevdim.

Gönlüme düştün birden, böyle aniden işte.
Razıyım görmesem de vuslatı bu gidişte.
Dert yanarsam namerdim,kebapta yansın şişte;
Ciğerimi bu aşkla közlemek için sevdim.

Sanırdım çok uzakta, mutluluk taa göktedir.
Her ne yapsam gülmeye olamadım muktedir.
Ben ki hep hor görüldüm, içimde bir uktedir;
O yüzden bu sevdayı nazlamak için sevdim.

Mevla kabul eyledi yürekteki ahtımı,
Onarmaya başladım ben de gönül tahtımı.
Bu sevdanın gücüyle şu kapkara bahtımı,
Yer ile bir ederek düzlemek için sevdim.

Herkes âşık olur da şu yerküre içinde,
Her yürek delik deşik olamaz bu biçimde.
Eyüp gibi kalıp da yara bere içinde,
İnim inim inleyip sızlamak için sevdim.

Benim ruhum dünyada hiç huzur bulmayacak,
Şu yaralı gönlüme mutluluk dolmayacak.
Ben ölüp gidene dek haberin olmayacak;
Senden bile sır gibi gizlemek için sevdim.

Ergül kaç yıl yaşarsa, o kadar yıl sürecek;
Yandığımı kimseler ne bilip ne görecek.
Ben ne zaman ölürsem bu sevda da ölecek;
Aşkımı kefenimle bezlemek için sevdim.

Şiir: Ergül NALBANT – 30.11.2025 – 07:25