Niceyim Ben Şiiri - Muharrem Kılıç

Ben de bunu bilmiyorum
Neredeyim, niceyim ben

İnsanlığın lisanında
“Be..” denilen heceyim ben *

Kimi meleklere tapar
Meleklerden yüceyim ben

Ben secde makamıyım
Duvarlardan ucayım ben

Bir çoban kulübesinde
Sakin tüten bacayım ben

Şu garip Türklüğümün
Kaderinde acıyım ben

*

Ben sadece mihmandarım
Misafirim yüce benim

Ben mihmanımı görünce
Kaldı nefsim cüce benim

Gecem gündüzüm karıştı
Gündüzlerim gece benim

Beli ya Dost, beli ya Şah
Dilimdeki hece benim

Cümle alem boyun eğer
İçimdeki güce benim

Nice pervaneler yandı
Şu gönlüme nice benim

Şaşırınca yol sorulan
Ak sakallı koca benim

Çoban ile dağda gezen
Şu Yesi’li hace benim

*Allah ruhları yarattığı zaman onlara sordu: Ben sizin Rabbiniz değil miyim? Ruhlar hep bir ağızdan cevap verdiler: Beli…Bu insanın Allah ile ilk konuşmasıydı. Kullandığı ilk sözcüğün ilk hecesiydi “Be”.

(17.12.2015 - Mahmatlı)