Nic'oldu Şiiri - Nesimi Keçelioğlu

Bir zamanlar böyle miydi buralar?
Hani nerde emmim dayım nic’oldu?
Pare, pare göz göz olmuş yaralar;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

İshak’tan, İmran’dan Bekir’e kadar,
Zehra’dan Güllü’ye iniyor dağlar,
İsmail, Satılmış, Veli’ye ağlar,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Üzüm bağlarıydı derenin yanı,
Çolak Mustafa’nın taht ile hanı,
Nereye gittiler nerdeler hani?
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Hüseyin, Gülizar, Menevşe, Niyaz,
Cemâl, Yeter, Arif, Düriye’yi yaz,
Hem Ziya Keziban, Ali, Gülbeyaz,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Bir Nergis Cevriye, bir Döne bacı,
Duran, Kazım, Ayşe Tamam’da acı,
Sündüz, Dudu olsun gönlün ilacı,
Hani nerde Kö’ler köyü nic’oldu?

İki yol mezarlık yan yana durur,
Anamın kabrinde çiğdemler kurur,
Hasret de insanı böyle mi vurur?
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Harman yerlerinde tatlı sohbetler,
Onca uğraşılar, onca zahmetler,
Veyis’i, Haydar’ı hemi Ahmet’ler;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Veysel’i, Arap’ı Gazi’si derken,
Resûl’de göç etti Satı’yla erken,
Mehmet Alim Sedef seni söylerken,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Bostan diplerinde açılan güller,
Yaz bahar ayında çağlayan seller,
Burcu burcu kekik kokutan yeller,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Söğütlü bir bağ dı oluğun başı,
Gök kaya sırtıydı oradan karşı,
Şimdi toz elenmiş toprağı taşı;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Damlaca’nın üstü meşe korusu,
Dehne’den gelirdi suyun durusu,
Hele ak pekmezi pestil kurusu,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Nazmiş’le Fadime, Sevim’le Sultan,
İlyas’la Cücüman sırt sırta yatan,
Baykuş sesleriyle dolmuş o vatan,
Hani nerde Kömler köyü nic’oldu?

Bir duman yükselir ala tepe de,
Çayır da meleşir kuzu körpe de,
Manastır dim dikçe durur ötede,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Hani ya Hatice, Saniye gelin,
Hani ya Hüseyin o çakır sülün!
Ne tez kurutmuşlar dalını gülün?
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Demek ki bir afat uğramış kesin,
Esin hoyrat yeller Sevik’siz esin,
Köyü var, obası var da herkesin;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Müslüm’ü, Halil’i, Şevket’i gitmiş,
Hilmi’si Hasan’ı, Zöhre’si yitmiş,
Haydar’ı, Mıstı’sı sır olmuş gitmiş,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Hepsi de bir dönem vardılar burda;
Hepside iç içe durdular burda;
Hepsine ak kefin sardılar burada;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Gayretin yüceydi ey Şakir emmi,
Nerede Sakine’m o yüzen gemi?
Tezelden tükenmiş dostluğun demi;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Birbirin unutmuş akraba hısım,
Sanki düşman olmuş, sanki bir hasım;
Demek fikir başka huy kısım kısım,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Hepsi geldi geçti Rifat Mürteza,
Şeref emmi Yüksel onlara keza,
Tanrı ahretini birlikte yaza,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Abbas’ı, Eyyub’u, Kemal’i derken,
İrfan’ı, Aziz’i anıp söylerken,
Çelebi, Güler’e selam eylerken,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Bozulmuş bağları akmıyor suyu,
Yeni yetmelerin bir tuhaf huyu,
Sanki yad yabancı tükenmiş soyu,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Musa’sı, Bektaş’ı, Mehmet’i bizim,
Sülo’su, Abbas’ı değil ki gizim,
Bir Hikmet yengeydi o benim özüm,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Böyle mi yanmıştır Aslı’ ya Kerem?
Böyle mi tüketir insanı verem?
Hani o kır saçlı babam Muharrem;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Daha nicesini yazmamız gerek;
Gizemli sırrını çözmemiz gerek;
Yılda bir kez olsun gezmemiz gerek;
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Kader yazmış bizi dert hanesine,
Azrail at sürmüş mert hanesine;
Nesimi yanıyor Nurdane’sine,
Hani nerde Köm’ler köyü nic’oldu?

Nesimi KEÇELİOĞLU...10/10/2002