Ne kavgalarımız
Ne uzaklar
Ne de avuntuları yaşamın.
Hiçbir şey unutturamadı seni.
Hala kusursuz mermer bir tanrıça gibi
Karşımda hayalin.
Yağmurun yıkadığı nemli bir Eylül sabahı
Küçük sperli şapkanın altında
Güneşin safça dokunduğu güleç yüzünde
Güneşi hissetmenin
ve anacığının kucağında olmanın bahtiyarlığıyla
Boncuk boncuktu gözlerin giderken.
Sıcaktı sözlerin
omuzuma düşen boynun gibi sıcak
Sımsıcak bir şarkı söyledin usulca
Bir ova aydınlandı
Sesinde büyüdü başaklar
Pembe yanaklı çocuklar koştu çığlık çığlık
Ne güzeldi
Yağmurda yürümek
Ve çılgınca şarkılar söylemek
kendi dilimizde
Issız sağır sokaklarında Siracusanın.
Ne güzel şeydi ellerinden tutabilmek yeniden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!