Şişeden cin çıkmıştı bir kere
Ne yanlış gömlektin
Ne de ilk düğmeyi yanlış iliklemiştim
Sadece mevsimimiz gelmemişti
Şimdilerde yaşama tutunuyorum çamaşır ipinde
Tahta mandal ve aşkının yağmuru
Islanma dersen
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta