Sen, huseynin kanına doymayan neyneva mısın?
Seni aziz kılıp sevdamı serpiyordum üzerine oysa ki.
Sen bir çölmüşsün meğer, nereden bilebilirdim seni.
Ben her tohumundan yedi başak filizlensin isterken,
Sen üzerine saçtığım sevdayı kurutmuşsun bilemedim.
Çöl kumları arasında savrulmuş yüreğim kup kuru dudaklarında.
Kucağında filizlenen dikenleri gül sanmışım, yanılmışım.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta