Neyleyim Şiiri - Aydın Ahmet

Şu yalan dünyanın ne vefası var
Yar olmadan ömrü, yaşı neyleyim
Diyorlar ki bana geldi ilkbahar
Yar olmadan yazı, kışı neyleyim

Gezdim de alemi ben diyar diyar
Gönül ne goncaya ne güle doyar
Diyorlar ki bana ne güzeller var
Yar olmadan dalda kuşu neyleyim

Nefsine uyup da hırslanıp azma
Canı hırpalayıp, bedeni üzme
Diyorlar ki bana avare gezme
Yar olmadan peşi, işi neyleyim

Kavuşuruz elbet sonunda bizde
Bu yaza olmazsa gelecek güzde
Diyorlar ki bana kebap var közde
Yar olmadan suyu, aşı neyleyim

Tükenmiş nevalem, tam sıfırında
Ne hamur var ne de odun fırında
Diyorlar ki bana iş tıkırında
Yar olmadan mamur başı neyleyim

Verseler gözüm yok bütün dünyayı
Koptu yüreğimde gönülün yayı
Diyorlar ki bana düşün hülyayı
Yar olmadan hayal, düşü neyleyim

Herkesin eşeği kendine atmış
Elin tayı elin gözüne batmış
Diyorlar ki bana övmüş yaratmış
Yar olmadan gözü, kaşı neyleyim