Neyleyim Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Selam verdim bu gün eski bir dosta
Meğer bize sitem etmiş neyleyim.
Kalbi kırık gönlü üzülmüş yasta
Şifa yoktur derman bitmiş neyleyim.

Belki gurbet yara sarar dindirir
Serap gibi çölden, umutlandırır
Umutlandırması bizi kandırır
Muhabbetler boşa gitmiş neyleyim.

Bilir mi ki? İnsan çürür içerden
Dert dediğin eksik olmaz beşerden
Gafil başlar asla kurtulmaz şerden
Aymazlar da umut yitmiş neyleyim.

Deseler ki dostun gönlü viran mı,
Terk edilmiş gibi ıssız ören mi,
Nazlandırıp gönül almak çaren mi?
Küsmüş beni öte itmiş neyleyim.

Durmuş oğlu Cemil güzellik adı
Hoş muhabbet olur dostluğun tadı
Dostum boşa küsme, bırak inadı
Gör ki boşa inat etmiş neyleyim.