Bilmeden takıldım, gönül ağına,
Rüzgar deli dolu eser neyleyim.
Kargalar üşüşmüş üzüm bağına,
Bağrımı kor ateş yakar, neyleyim.
Kaderin elinde esir olmuşum,
Hatırım soran yok, öksüz kalmışım,
Kuzumu gurbete yalnız salmışım,
Ağlarım gözyaşı döker neyleyim.
Yoksulluk yakamı bırakmaz oldu,
Ağardı saçlarım, sararıp soldu,
Yüreğime hüznün ateşi doldu,
Kalbimi yerinden söker neyleyim.
Kaygılar üzüntü taşır yarına,
Yakıver özümü ecel narına,
İnsafsız acıyı atıp karına,
Dalımı, belimi büker neyleyim.
Attığım taş bulmaz oldu yerini,
Mezar gibi açar, eşer derini,
Kendime uygun dost bulsam birini,
İçime acılar çöker neyleyim.
Ahmedi'yem yalnız kalmış ağlarsın,
Ağıtla, fiğanla sözün bağlarsın,
Azgın akan sular gibi çağlarsın,
Güz gelince yaprak döker neyleyim.
Kayıt Tarihi : 4.11.2009 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuzum Nur Banu Konya Selçuk Ünviversitesi İletişim Fakültesinde okuyor Onu Konya'ya yalnız yollayınca içime bir hüzün çöktü Oturup bu şiiri onun hatırasına yazdım...
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan
daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık
Afiyet
Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (2)