Neyleyim Şiiri - Yasemin Kurt

Gecenin yanlızlığı içinde,
Bir tek göz odamın içinde.
Fısıltılar gelir derinden,
Dinmeyen sızılar bedenimde.

Ayın ışığı odama vurur sessiz ve kararlı.
Uzaklardan gelir denizin uğultu dolu kabarıklıkları.
Boş ve sakin hayat sürer buranın martıları.
Onların bile çirkin sesleri ahenk dolu.

Hüsran şarkıları çalar taa ilerideki teknelerden,
Rüzgar sert eser arasıra vurur pencerelerden.
Gitmeyen tek şey bendeki sızı,gelir alır beni bedenimden.
Aşkın sillesini ben yerim her gece derinden.

Bu bahar gelmez yine buralara,
Gemilerin dönmesini bekleyen liman gibi yüreğim bekler.
Ağların dolu döndüğü bu sahillerde,
Benim yürek denizimde bir ağ bile dolmaz neyleyim.

Sorduğum her yabancıdan ses gelmez işime yarayan,
Bildiğim tek lisan seni anlatmaz bir ben bileyim.
Şarkı sözlerinde seni gizleyebileyim,
Ezberimde kalmadı ben şimdi sana ne anlatsam ki neyleyim.

Yine gecenin karanlığı kolları arasında bedenim buz gibi donmakta,
Gözyaşlarım buz tutmuş,yüreğim kan ağlamakta.
Yorgun ve dargın duygularım beni pare pare yapmakta.
İstesemde seni çağıramam dön diye, neyleyim.