Neyleyeyim Şiiri - Kenan Gezici

Olmuyor bir kere, baktığım yerde çayım sigaram yok.
Tepemde gündüz güneş, gece ay ve yıldızlar yok.
El diyarlarında gönlünce yaşa, sanma ki unuttum.
Bahar gelmiş, kış gelmiş haber verenim yok.
Her şey bir ölçüde ahenkte anlar benim gönlüm.
Gönül arar da yağan karda hasret bir damla suya.
Yol bilmez kayıp olur iz, soğuk taş kalır bahtına.
Dağların ardı mıdır bilmem ki sanki umut diyarı.
Güneş şafakla doğmuş, hevesim kursakta kalmış.
Acı sevinçler kovarken yıldızları ben neyleyeyim.
Sesimi duyuramadığım sana suskun kaldı çığlığım.
Çocukluktan kalmış çığlık çığlığa ağlamalarım.
Duyan olmayanınca insan sesiz ağlıyormuş.
Çocukluk bu ya bazen sessiz ağlamak istemiyorum.
Belki bir el bulurum teselli eder diye çok uzaklarda.
Birde sen yoksun en çoktan gözüm seni aramakta.

Kenan Gezici 10 /12/2025