Neyine güveniyorsun? Şiiri - Fatma Saylak

Benim güneşim bu dünyadan göç etmeye hazırlanıyor
Ben karanlık zamanlarda ne yaparım anne
Beklerken bu şehrin ayrılık kapısında
Hiç cesur değilim arkama bakmadan gitmeye

Yorgun, bitkin
yarım bırakılmış hayallerin
Ölümü bu kadar da parçalanmazki anne
Ben bu savaşta
yaralıyım
Ölüyorum
Büyük acılarla
herşeye yeniliyorum.

Gitme desem kalırmıydın ayrılık akşamlarında anne
gördüğüm acıların çocuğu hala doğurmadı
Can çekişiyorum.

Yollar çaresiz
Güneşin batışında karanlık
Son demlerinde
Elinde kazma kürek
Mutluluklarımı gömüyor anne
İhtiyacı olan hayatların sönen ışıkları
Mutluluğu kelepçemiş götürüyor anne.

Aşık olmak istiyorken bir eylül sabahında
Ne kadarda yerlerde sürünüyor aşk
haydi el ele tutuşup
Unutulmayan aşklarda ebediyet olalım
İncelemeye alınan hayatların kaderleri
Şimdi ecel terleri döküyor
Korkma ey hayat
Kurtulacaksın sende ölünce
yeni hayatların aleminde

Hayaletler üstüme üstüme geliyor
Bu dünya neden bu kadar karanlık anne
Korkular neden bu kadar cesaretsiz
Haykırmak istiyorum dünyaya
Bırakın yaşamı kendi kaderine
Kendi ayakları üzerinde durmayı öğrensin
Zaman son hıçkırıklarını ulu orta gösterirken
Ne kadarda korunaksız
Son yazmadan hayaller biterken

Beli bükülmüş bedenimizin dayanılmaz sancıları
Dünyadaki bütün ilaçları bitirmiş
Hastayım anne benim mevsimimin güneşi soğuk almış
Sıcaklığına ihtiyacım var anne
Ne olur beni bırakıp gitme!

Solgun yüzler
Karanlık cevaplar
Artık dayanamıyorum
İstemekle dilekler gerçekleşmiyor
Boynu bükük bu hayatttan
Gitmek istemiyorum.

Sıkıldım uzun senelerin beni sarhoş etmesinden
Bilemediğim yaşımın yüzüne düşen ilk çizgide
Bitmek üzereyim
yeryüzünün yaşlanmış halinde
Hiçbir hayatını tam yaşayamamış
Ölümü unutulmuş bir faniyim

Tamam!
Düşlerimin ey aldanışı
Gitmeyi
Ya da
Kalmayı
Uzun cümleler arasında
İstiyorsan
Büyük ateşler yak yalnız kaldığın zaman
Kurtarmaya gelecek Tanrı
Annen şeklinde yeryüzüne
Sen annenin kim olduğunu sanıyorsun
Senin annen şevkatin ölümü değil
Tanrının kurtarıcı meleğiydi.

Bırak şimdi ey bütün ordularını gönderen karanlıklar
Benim yanımda seni yaratan bir varlık dururken
Neyine güveniyorsun?