Neyin Nesi Şiiri - Garib Garib

Hoşca dinle mahpus kuş misali canın ya, göğüstür kafesi…
Bilirsin hazıra dağ dayanmaz , boşyere harcama nefesi…
Şu insanın, kemik üstüne ten değilmi
giydiği kisvesi…
Bir kurd çiyanın eline bakar soykayı terk, vermemek neyin nesi…

İki kapılı Han demişler, şu dünya işi gücü dönmek…
Bir kapıdan girdin, gaye çıkmadan öteki kapıyı görmek…
Soyarlar bu handa, elde kalır yakasız bir gömlek…
Bu handa misafirsin sahiplenmek…neyin nesi…

"BEN" dediğin şey, ateşte yanan
suda eriyen bir sürgün…
Şu toprağa ölü giren , diri çıkar elbet birgün …
Ebedi bir günün başlangıcı, bu dünyadaki son gün…
Hem nice eylersin ettiğin hep şu,
gününü gün… neyin nesi…

Temizlerken teni su, ateş ile çıkar ruhundaki kirler…
Kül olup savrulsan, “OL” toplayıp seni gene birler…
Hasat vakti gelince , insandan boy verir kabirler…
İLAHİ emre set çekilen şu kibirler…neyin nesi…

Bakmaz gözün yaşına sübyanın, ne ihtiyar, ne gence..
Bir lahzada iner , mağrur göğse ecelden bir pençe…
Korku tarumarı gelir, virane kalır gönüldeki bahçe...
Mülk fayda vermez, nice biriktirdiğin bu akçe…neyin nesi…

Turab çocuğu şu insan , hepsi birbirinden Özge…
Bir surete saklınır, görünmez baştaki gözle…
Bir bilmece , bir sır olmuş hepsi içindeki özde…
Sende birgün çözülürsün, dilinin altındaki sözde…neyin nesi…

Hayır ekinin yoksa şu arzda,
ahirde mahsûl geçmez ele …
Dilenci olursun arasatda, hicap düşer dile…
Görürsün herkez sen gibi çıplak, tek libas çile…
Zevki sefaya saldığın cana, yaptığın bu hile…neyin nesi…

Gidersin ardı sıra, gör zorluk saklı peşinde her kolayın…
Hatırlaki ervahı ezelde neydi sana düşen ağır payın …
Tevhit okunu kaybettin ise, neye yarar elindeki yayın…
Melun değilse çalan, peki içindeki hayın…
neyin nesi…

Demişler, yoksa sabrı sukun başına olur dilin bela…
Emin olmayan eli açarlar, avucuna korlar geda…
Bir vefa beklerken senden sahibin HÜDA.
Nefsin yoluna yatırdığın bu Can feda…neyin nesi…

Sırta bıçak, gölne hicran deyse razı ol gama…
Dikiş tutarda şu ten, tutmazki yama…
Gün gelir düşünce bu beden bir yana…
Ya sözüne hal biçtiğin şu,
birşey olmaz bana…neyin nesi…

Hem Dünya karametinden kurtaramaz insan başı…
Gördüğüne bilge , görmediğine işine gelmez şaşı…
Bin sefanın içinde , bir cefaya çatarsın kaşı…
Nice gülerken döktüğün, şu gözyaşı… neyin nesi…

Kış, güzede uğrar yolun, bazen ulaşmaz bahara…
Adını Komuyasın şu başının , bir bahtı kara…
Vakit şimdi geçip gitti, dönüp bakmaz yapacağın ahu zara…
Hiç düşündünmü ,”O” sızlayan içindeki yara…neyin nesi…

Bre gafil …
Aradığın ne ola ,terki diyar eylersin bir şafakta…
Gittiğin yol belirsiz, adres olurmu hiç kaçakta…
Hangi kapıdan sorsan, önce gözler kaçmakta…
İçren kilit üstüne kilit garib…
Vefa kapısını anahtarsız açmakta…neyin nesi…