Neyi arıyorsun ey insanoğlu,
Her gün yeni, yeni “yasa” yaparsın!
Boşa sarıyorsun say insanoğlu,
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?
Seni böyle çaresizce aratan,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Allah (cc) ın ilminin en son tezahürlerinden olan Kur'an-ı Hakimin müteaddit yerinde Rabbimiz kendisinden korkmamızı salık verip ehl-i takvayı överken ondan neden korkmayacak mışız Mehmet bey? Atalarımız 'KORK ALLAHTAN VE KORK ONDAN KORKMAYADAN!' diye boşuna mı demişler efendim?
Rabbim bizi kendisinden hakkıyla korkan ve hakkıyla sevmeye gayret eden kullarından eylesin! Aminnnn. Zira müstakimliğin tek kıstası budur.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta