Ney Oldum Şiiri - Melih Çetin

Aşk diye çıktığım bu garip yolda
Dönerken dertlere bey oldum Çiğdem
Razıydım gönlümün son vagonuna
Bense o trene ray oldum Çiğdem

Ben yandım diyorken sense tinerle
Ben öldüm diyorken sense zehirle
İhanet denilen kızgın demirle
Dağlarken içimi ney oldum Çiğdem

Her seven gibiydik başında eldik
Oysaki beraber ağladık güldük
Yılların ardından böyle mi olduk
Adımı unuttun şey oldum Çiğdem

Sen benim tuttuğum kırık dal gibi
Sen benim gülümde sanki al gibi
Sen benim dağımda esen yel gibi
Ben senin dağında tüy oldum Çiğdem

Göz siyaha çalar saçlar safrana
Bence gerek yoktu böyle ziyana
Sen çağırdın beni gönül sofrana
Nasılsa sonradan mey oldum Çiğdem

Unutman diyorken aldın alkışı
Karanlık bulamaz gönlüm çıkışı
Yanarken içinde aşkın ateşi
Ben artık dillere vay oldum Çiğdem