Ney Dinletisi... Şiiri - Yusuf Torunoğlu

‘Büyülü üflerken neyzen nefesini
Hüzünle dinledim dertli ney sesini
Gördüm dedi yandı, inledikçe andı
Andıkça anlattı, dost Mevlana’sını’’

Narında serinlik gözyaşında neşe
Kar altında açan goncesini gördüm
Bir nur ki ayine olmuştu güneşe
O ziyada ben ‘Şems’ hecesini gördüm

Topraktan ziyade mütevazı bir can
Nehir kadar cömert, kusurlara zindan
Göründüğü gibi olmayı başaran
Nice merdanenin hocasını gördüm

Kendini hep bende bildi Gül Sultan’a
Hür olmuştu köle olmak ile O’na
Olursa bundan bir başka nakil bana
Bizarem diyen gül ricasını gördüm

Parça parça olmuş bir gönül firaktan
Aşk derdinin şerhi için iştiyaktan
İsteyen böyle bir Aşık’ta gerçekten
Ol nezaketin en incesini gördüm

Hakk’tan al ve halka ver Hakk hürmetine
Yalnız Bir’i bul ve sığın rahmetine
‘’Ne olursan ol, gel yine’’ davetine
İcabet eyleyen nicesini gördüm

‘’Ölmeden ölünüz ‘’ sırrına kim mazhar
Ten kafesinde bir an yapmaz intizar
Gezenlere bunu etmek için izhar
Yaptığı mesnevi bahçesini gördüm

‘’Her sedefte olmaz nadide bir inci ‘’
İnsanlarda inci görmekti sevinci
Değil ölümünde onda görmek acı
O gününde düğün gecesini gördüm