MURTAZA EFENDİ
Murtaza emekliydi, artık yoktu bir işi
Yaşlanmış sararmıştı, yok ağzında pek dişi
Gören herkes diyordu, artık bitmişti işi
Biraz soğuk su içse, geliyordu hep çişi
SEN BENİ BEKLEME
Beni sakın bekleme,
Yağmurlarda çınar altlarında
Aramasın gözlerin beni
Otobüs duraklarında...
Ne geçer zaman sürekli,
Ne de durur mekan yerinde
Yalnızlık sonsuz bir uçurum,
Sen ve Ben,
Biz
Kocaman,
SONSUZ NEHİRLER
Bir nehir akıp gidiyor önümden
Ne bir başlangıcı var bilinen
Ne de bilgimiz var gittiği yerden
Belki içindeyim nehrin
Boş ver aldırma kuş seslerine
Seni ilgilendiren bir sonsuz boşluk
Zamanın olmadığı bir yerlerdesin
Gitme kal diyemem sana
Verecek hiç bir şeyim yok
Ardına dönüp bakmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!